Drie fietsroutes, en een bezoek aan het Hambosmuseum, dat is wat men in Oudenaarde een drukke dag noemt.
Vanochtend stapte ik op mijn fiets om bij de bakker binnen te springen, en na de aflevering in Huize Bloemenhof besloot ik meteen nog een eindje verder te rijden. Ver ben ik niet geraakt, want ik zag een buur met wie ik graag een praatje wou maken. We hebben een verrassend gesprek van een kwartier lang gevoerd, terwijl hij zijn auto waste, om daarna in zijn tuin een kijkje te gaan nemen, waar hij me liet zien hoe hij problemen had met wateroverlast, maar waar hij ook een klein akkefietje van burenoverlast vertelde. Het mooiste kwam op het einde: hij wees me op een aantal paddenstoelen, die in het gras langs de straat groeiden.
Die grasperken zijn twee jaar geleden heraangelegd, onder toevoer van verse teelaarde. Het is dus op zijn minst verrassend dat de buur me de paddenstoelen aanwees, en ze als eekhoorntjesbrood omschreef. Nu weet ik dat eekhoorntjesbrood in symbiose met dennen en sparren leven, en in Europa en Noord-Amerika ook het gezelschap van eiken maar ook van berken opzoeken. Vanwaar de aangevoerde teelaarde kwam, kan ik natuurlijk niet achterhalen, er kunnen steeds mycelium en/of sporen in die bodem opgeslagen zitten. Het is dus best mogelijk dat de aanwezigheid van berken op dit ogenblik nietsbetekenend is, net zo goed als het mogelijk is dat die paddenstoelen daar in het verleden ook al groeiden. Helaas is de standplaats vlak aan de rand van een drukke weg in een woonwijk. Ik raad dan ook niemand aan deze vruchten te plukken met de bedoeling ze te eten.
Ik heb nooit grote kennis gehad van paddenstoelen, maar de overtuiging van de buur was toch zo groot, dat ik een klein stukje van een hoed afbrak en proefde. Verrassend genoeg kreeg ik dezelfde ervaring als bij het eten van oesters: ik ervaar geen enkele smaak, terwijl tafelgenoten soms lyrisch worden bij het proeven van oesters. Veiligheidshalve heb ik mijn mond na het proeven leeggespuwd, maar ik sta nog steeds ongezond en wel op mijn benen, dus gevaar zal er wel niet geweest zijn. Een zoektocht op Google, daarnet, toont me alleszins aan dat hetgeen er stond overeen komt met wat er op het scherm getoond wordt. Morgen ga ik foto's maken, want ik had de camera niet bij me. Dan zal ik ook gebruik maken van de gelegenheid een van de oudere en al krakkemikkige kabouterwoningen mee naar huis te nemen, om eens duidelijk te bekijken of het wel degelijk om een boleet gaat, en of het niet toevallig de bittere boleet is, die nog wel eens mee wil komen als er geplukt wordt.
Vervolg en foto's morgen.
Vanochtend stapte ik op mijn fiets om bij de bakker binnen te springen, en na de aflevering in Huize Bloemenhof besloot ik meteen nog een eindje verder te rijden. Ver ben ik niet geraakt, want ik zag een buur met wie ik graag een praatje wou maken. We hebben een verrassend gesprek van een kwartier lang gevoerd, terwijl hij zijn auto waste, om daarna in zijn tuin een kijkje te gaan nemen, waar hij me liet zien hoe hij problemen had met wateroverlast, maar waar hij ook een klein akkefietje van burenoverlast vertelde. Het mooiste kwam op het einde: hij wees me op een aantal paddenstoelen, die in het gras langs de straat groeiden.
Die grasperken zijn twee jaar geleden heraangelegd, onder toevoer van verse teelaarde. Het is dus op zijn minst verrassend dat de buur me de paddenstoelen aanwees, en ze als eekhoorntjesbrood omschreef. Nu weet ik dat eekhoorntjesbrood in symbiose met dennen en sparren leven, en in Europa en Noord-Amerika ook het gezelschap van eiken maar ook van berken opzoeken. Vanwaar de aangevoerde teelaarde kwam, kan ik natuurlijk niet achterhalen, er kunnen steeds mycelium en/of sporen in die bodem opgeslagen zitten. Het is dus best mogelijk dat de aanwezigheid van berken op dit ogenblik nietsbetekenend is, net zo goed als het mogelijk is dat die paddenstoelen daar in het verleden ook al groeiden. Helaas is de standplaats vlak aan de rand van een drukke weg in een woonwijk. Ik raad dan ook niemand aan deze vruchten te plukken met de bedoeling ze te eten.
Ik heb nooit grote kennis gehad van paddenstoelen, maar de overtuiging van de buur was toch zo groot, dat ik een klein stukje van een hoed afbrak en proefde. Verrassend genoeg kreeg ik dezelfde ervaring als bij het eten van oesters: ik ervaar geen enkele smaak, terwijl tafelgenoten soms lyrisch worden bij het proeven van oesters. Veiligheidshalve heb ik mijn mond na het proeven leeggespuwd, maar ik sta nog steeds ongezond en wel op mijn benen, dus gevaar zal er wel niet geweest zijn. Een zoektocht op Google, daarnet, toont me alleszins aan dat hetgeen er stond overeen komt met wat er op het scherm getoond wordt. Morgen ga ik foto's maken, want ik had de camera niet bij me. Dan zal ik ook gebruik maken van de gelegenheid een van de oudere en al krakkemikkige kabouterwoningen mee naar huis te nemen, om eens duidelijk te bekijken of het wel degelijk om een boleet gaat, en of het niet toevallig de bittere boleet is, die nog wel eens mee wil komen als er geplukt wordt.
Vervolg en foto's morgen.
© Danny Peeters, Oudenaarde 07 september 2014.
Mag ik vragen het copyright te respecteren?
Mag ik vragen het copyright te respecteren?